چکیده ضوابط آشكارساز مونواكسيد كربن در محیط های مسکونی

مقدمه:

ابزار آشكارساز مونواكسيد كربن اگرچه موجب افزايش ضريب اطمينان و ايمني ميشوند اما جايگزين نصب مناسب و سرويس منظم دوره اي وسايل گازسوز (يا ساير سوخت هاي فسيلي) و تميز كردن مرتب دودكش-ها نميشود.

لازم است به اين نكته توجه شود كه تأثیر سم منواکسید كربن ممكن است كه اثرات متفاوتي بر اساس شرايط فيزيكي افراد داشته باشد. بنابراين آشكارساز منو اکسید كربن طراحي شده بر اساس استانداردهاي معتبر ممكن است نتواند حفاظت كاملي را براي افراد داراي شرايط پزشكي خاص فراهم كند. آشكارسازهاي منوکسید كربن جايگزيني براي آشكارسازهاي دودي به شمار نمی‌آیند.

منابع توليد مونواكسيد كربن

مونواكسيد كربن يك گاز بی‌رنگ و غير تحریک‌کننده است كه در دسته مواد شيميايي خفه‌کننده قرار

دارد و آثار سمي آن نتيجه مستقيم هيپوكسي (كمبود اكسيژن در بافت‌های بدن) ايجاد شده به دلیل قرار

گرفتن در معرض اين گاز است.

مونواكسيد كربن ممكن است در داخل خانه توليد شود و يا اينكه از محيط خارج وارد شود. ميانگين سطح

نرمال مونواكسيد كربن در مكانهاي مسكوني، اندازه گيري شده در بازههاي زماني 1 ساعت تا 24 ساعت كمتر از ppm 10است. البته در شرايط وارونگي هوا سطوح بالاتري از مونواكسيد كربن محتمل است.

بايد توجه داشت كه گاز شهري ممكن است شامل مقدار قابل‌توجهی مونواكسيد كربن قبل از احتراق باشد. نسبت‌ها و تركيبات محصولات احتراق سوخت‌های كربني بستگي به نوع سوخت و شرايط احتراق دارد.

غلظت‌های مختلف از مونواكسيد كربن در بيشتر فرايندهاي احتراق توليد می‌شود. گازهاي خروجي از احتراق مواد جامد و سوخت‌های مايع ممكن است شامل غلظت‌های قابل‌توجهی از مونواكسيد كربن باشد:

سطوحی از ppm 50000 – 20000    (2 تا 5 درصد) غیرمنتظره نيست.

جريان برعكس در دودكش ممكن است در برخي از شرايط آب‌وهوایی، در تجهيزاتي كه هواي لازم براي احتراق را از فضاي داخل بنا دريافت می‌کنند، رخ دهد اين امر يك پديده موقتي است كه در برخي از انواع مشخص تجهيزات با وجود مراقبت و نگهداري ممكن است رخ دهد.

غلظت خطرناك مونواكسيد كربن می‌تواند در محل سكونت، عموماً به‌خاطر عملكرد نادرست وسائل گرم‌کننده، عدم وجود هواي تازه كافي در فضاي بسته، دودکش‌ها و دریچه‌های مسدود انباشته شود. اگرچه منابع بالقوه گسترده ديگري از مونواكسيد كربن در خانه وجود دارد كه از اين ميان می‌توان به موارد زير اشاره كرد:

• عملكرد نادرست دستگاه‌های استفاده‌کننده از سوخت‌های فسيلي
• اجاق‌ها يا کوره‌های استفاده‌کننده از سوخت چوبي
• شومینه‌ها
• روشن ماندن اتومبیل‌ها در گاراژ
• تجهيزات قابل‌حملی چون چمن‌زن‌های بنزيني و ژنراتورهاي مولد برق
• باربيكيوها

در سیستم‌های هواي گرم معيوب، مونواكسيد كربن ممكن است در اتاق‌های دورتر نيز پخش شود. گاز مونواكسيد كربن می‌تواند با هوا مخلوط شده و از طريق سيستم تهويه به واحدهاي ديگر يك ساختمان سرايت كند.

لازم است تأکید شود كه کوره‌های كباب كني (باربيكيوها) كه از زغال استفاده می‌کنند، ميزان بسيار بالايي از مونواكسيد كربن را منتشر می‌کنند و بايد صرفاً در فضاي باز مورداستفاده قرار گيرند.

مونواكسيد كربن محصول عمده گازي توليد شده در حریق‌های ناشي از سوزاندن كنترل نشده مواد كربني است. غلظت‌های مختلفي از مونواكسيد كربن بسته به نوع ماده، شرايط سوزاندن و… توليد می‌شود.

استعمال دخانيات غلظت قابل‌توجهی از مونواكسيد كربن را توليد می‌کند.

يك منبع اصلي از مونواكسيد كربن در محیط‌های غیرصنعتی، احتراق موتور است. غلظت مونواكسيد كربن در گاز اگزوز معمولاً در محدوده ۱ تا ۳ درصد است كه ممكن است در شرايط بد نگهداري يا تنظيم نبودن موتور به ۷ درصد نيز برسد.

گاز خروجي از موتورهاي احتراق داخلي (به‌عنوان‌مثال وسايل نقليه و ژنراتورهاي مولد برق) كه در فضاي بسته راه‌اندازی شوند، به‌سرعت سطوح خطرناكي از مونواكسيد كربن را توليد می‌کنند.

در ساختمان‌های داراي چند متصرف (مالك) و چندطبقه، مونواكسيد كربن توليد شده در يك محوطه می‌تواند به بخش ديگري از بنا انتقال‌یافته و نشت كند. به‌عنوان‌مثال در فضاهاي سقف، بين طبقات، در طول داکت‌ها و در دودکش‌های مشترك.

نصب

تجهيزات آشكارساز مونواكسيد كربن بايد مطابق دستورالعمل سازنده نصب شوند. لازم است كه سازنده دستورالعمل‌های مناسب را براي نصب صحيح و ايمن دستگاه ارائه دهد. اين دستورالعمل‌ها بايد قبل از نصب و بهره‌برداری از دستگاه به‌دقت خوانده شود.

آشكارساز و يا ابزار هشداردهنده مرتبط بايد بر روي ديوار و يا سقف و يا مكان ديگري كه در دستورالعمل سازنده ذكر شده نصب شود.

افراد نصاب آشكارسازهاي مونواكسيد كربن بايستي داراي صلاحيت در نصب، بازرسي و تست اين دستگاه‌ها باشند.

دستگاه بايد در مكاني نصب شود كه شرايط ولتاژ، دما و رطوبت آن خارج‌ازحد مجاز تعيين شده توسط سازنده نباشد.

مكان قرارگیری آشكارسازهاي مونواكسيد كربن بايد بر اساس ارزيابي منابع بالقوه محيط و جريان مونواكسيد كربن، رطوبت، دما، گردوغبار، و يا دود و بخار و گاز دستگاه‌های الكتريكي و مكانيكي تعيين شود تا از بروز هشدارهای كاذب جلوگيري شود.

دستگاه‌های آشكارساز مونواكسيد كربن بايد در شرايط ذكر شده در دستورالعمل سازنده نگهداري شوند.

كارخانه سازنده بايد در دستورالعمل خود موارد زير را ذكر نمايد:

• دستورالعمل نصب
• دستورالعمل كاركرد
• دستورالعمل تست
• دستورالعمل نگهداري
• دستورالعمل تعويض و سرويس
• تأکید بر اين موضوع كه در شرايط هشدار گاز مونواكسيد كربن ممكن است هيچ دودي وجود نداشته باشد.
• اطلاعات لازم در مورد نحوه عملكرد در هنگام هشدار گاز مونواكسيد كربن
• حداقل فاصله نصب از دستگاه‌های سوخت سوز

( اخذ تاییدیه آتش نشانی )

مكان قرارگیری آشكارساز مونواكسيد كربن

۱-كليات

طراحي و طرح‌بندی بناهاي مسكوني و تعداد، نوع و موقعيت منابع توليد مونواكسيد كربن به طور گسترده‌ای متفاوت است. اگرچه راهنمایی‌هایی كلي براي اينكه دستگاه در كجا قرار گيرد و در كجا قرار نگيرد وجود دارد تا ريسك شاخص‌های گمراه‌کننده را كاهش دهد.

۲- كدام اتاق؟

در حالت ایده‌آل يك دستگاه آشكارساز بايد در هر اتاقي كه وسيله سوخت سوز در آن قرار دارد نصب شود. البته ممكن است به‌منظور اطمينان از رسيدن اخطار كافي به ساكنين در ساير اتاق‌ها نيز آشكارساز نصب شود. اين جانمايي در

• اتاق‌های دور كه زمان قابل‌توجهی طول می‌کشد تا ساكنين در حالت بيداري متوجه هشدار شوند و . يا اينكه ممكن است هشدار دستگاه در بخش ديگر بنا شنيده نشود.
• همه اتاق‌خواب‌ها.

در نظر گرفته می‌شود. براي تعيين بهترين جانمايي (آشكارساز) نكات زير لازم است موردتوجه قرار گيرد:

• قرارگيري آشكارساز در اتاقي كه شامل بخاري و شومينه است.
• قرارگيري آشكارساز در اتاقي كه متصرفين بيشتر وقت خود را در آنجا می‌گذرانند

اگر بناهاي مسكوني به‌صورت سوئيت مانند (اتاق ساده‌ای كه هم كاربري اتاق نشيمن و اتاق‌خواب را دارد) باشد، آشكارساز بايد دور از اجاق‌گاز و تاحدامکان نزديك به محل خواب افراد نصب شود.

اگر وسيله در اتاقي قرار گرفته كه به طور معمول مورداستفاده قرار نمی‌گیرد (مثلاً اتاقي كه ديگ بخار در آن قرار گرفته است). آشكارساز بايد دقيقاً خارج از اتاق نصب شود تا صداي هشدار راحت‌تر شنيده شود.

۳-كجاي اتاق؟

بايد امكان ديدن چراغ‌های انديكاتور وقتي كه در مجاورت محل قرارگیری آشكارسازها قرار دارند، باشد.

دادن دستورالعمل خاص براي محل دقيق قرارگیری آشكارساز كه براي همه انواع اتاق و هر كاربري قابل‌استفاده باشد، ممكن نيست. نكات زير بايد براي تعيين محل بهينه براي هر موقعيت مقتضي موردتوجه قرار گيرد:

۳- ۱ آشكارساز در كجا نصب نشود

آشكارساز نبايد در مکان‌های زير نصب شود:

• در فضاهاي محفوظ (مثلاً در داخل قفسه يا پشت پرده)
• در جايي كه بتواند مسدود شود (مثلاً توسط اسباب و اثاثيه).
• مستقيماً در بالاي سينك
• نزديك در يا پنجره
• نزديك فن
• نزديك هر هواكش يا ساير دریچه‌های تهويه مشابه
• در فضايي كه دما ممكن است به زير ۱۰ – درجه و يا بالاي 40 درجه برسد، مگر آشكارسازهايي كه براي چنين شرايطي طراحي شده و داراي تأییدیه از آزمایشگاه‌های معتبر باشند:
• جايي كه كثيفي و گرد و غبار ممكن است سنسور را مسدود كند.
• رطوبت فضا كمتر از 10 درصد و يا بالاي ۹۵ درصد باشد. مگر آشكارسازهايي كه براي چنين شرايطي طراحي شده و داراي تأییدیه از آزمایشگاه‌های معتبر باشند:
• خيلي نزديك به اجاق پخت‌وپز

كليه دستگاه‌های آشكارسازي كه براي استفاده در شرايط محيطي خاصي مانند فضاي آزاد، دماهاي بالا يا پايين، رطوبت بالا، شرايط گردوغبار، محیط‌های خطرناك و يا مکان‌هایی كه امكان دست‌کاری وجود دارد، نصب می‌شوند، بايد داراي تأییدیه مناسب‌بودن براي استفاده در آن شرايط خاص از آزمایشگاه‌های معتبر باشند.

۲-۳ آشكارساز قرار گرفته در اتاقي كه وسيله سوخت‌وسوز قرار دارد

اگر آشكارساز بر روي ديوار جانمايي شود:

الف) بايد نزديك سقف جانمايي شود.

ب) بايد در ارتفاعي بالاتر از هر در يا پنجره‌ای قرار گيرد.

آشكارساز نصب شده بر روي سقف بايد حداقل ۳۰۰ ميليمتر از هر ديوار فاصله داشته باشد. (شكل ۱)

هشدار دهنده های مونوکسید کربن در شرایطی که ارتفاع سقف اجازه دهد بر روی دیوار نصب می شوند در این صورت باید حداقل در ارتفاع ۲.۲۹ متر بالاتر از کف بوده و فاصله شان از سقف کمتر از ۱۵۰ میلیمتر نباشد شکل (۲)

هشدار دهنده های مونوکسید کربن باید در فاصله افقی بین ۱ تا ۳ متر از منبع دارای پتانسیل تولید مونوکسید کربن قرار گیرد شکل (۳)

مونواكسيد كربن وجود دارد، قرار گيرد.

هشداردهنده‌های مونواكسيد كربن در اتاق‌هایی با سقف شیب‌دار بايد در سمت بالاي اتاق قرار گيرد.

۳-۳ آشكارسازهاي نصب شده در اتاق‌های خواب و اتاق‌های دور از منبع سوخت سوز بايد نسبتاً نزديك به منطقه تنفسي متصرفين جانمايي شود.

۴- الزامات عمومي

۱-۴ كليات :

دستگاه بايد به طور مطمئن وجود مونواكسيد كربن تحت شرايط كاربردي مشخص در محیط‌های مسكوني را آشكار كرده و بايد اعلام هشدار نمايد.

سیستم‌های آشكارساز مونواكسيد كربن مورداستفاده در كاربردهاي خانگي بايد حداقل هر ۳ سال يكبار توسط تكنيسين واجد شرايط تست شود. اين سیستم‌ها بايد بر اساس دستورالعمل چاپ شده توسط سازنده تست گردند.

آشكارسازها بايد در زماني كه سيگنال “پايان عمر” فعال می‌شود، يا تاريخ تعويضي كه سازنده تعيين كرده است، و يا زماني كه دستگاه در تست عملكرد رد شود، جايگزين شوند.

براي دستگاه‌های تغذيه شونده با برق شهر، منبع تغذيه ثانويه بايستي ظرفيت تأمین انرژي لازم را براي كاركرد دستگاه براي حداقل ۲۴ ساعت در شرايط بدون هشدار را داشته باشد و پس از اين بازه زماني نيز بايد توانايي راه‌اندازی سيستم آشكارساز و تمامي ابزار هشداردهنده متصل به آن را براي ۱۲ ساعت داشته باشد. البته اگر آشكارساز به‌وسیله مركز مانيتورينگ تحت كنترل باشد، بازه زماني ۱۲ ساعته می‌تواند به ۵ دقيقه كاهش يابد.

دستگاه آشكارساز مونواكسيد كربن تغذيه شونده با برق شهر بايستي فاقد سوئيچ قطع برق باشد.

براي دستگاه‌های تغذيه شونده با برق شهر، لازم است كه منبع تغذيه ثانويه وجود داشته باشد. در دستگاه‌هایی كه منبع تغذيه ثانويه آنها باتري است، درصورتی‌که باتري خارج شده يا اتصالات آن قطع شود بايد يك سيگنال هشدار به صدا در آيد.

۲-۴ هنگامي كه دستگاه آشكارساز مطابق دستورالعمل‌های سازنده در وضعيت كاري خود نصب شده است، نمايشگرهاي آن بايد قابل رويت باشند.

۱-۲-۴ دستگاه بايد داراي هشداردهنده شنيداري باشد.

سيگنال صوتي توليد شده در فضاهاي مخصوص استراحت و خواب بايد بتواند حداقل سطح صدايي باقدرت ۱۵ دسی‌بل بالاتر از ميانگين سطح صوت محيط و يا ۵ دسی‌بل بالاتر از بيشينه سطح صوت محيط براي حداقل ۶۰ ثانيه توليد كند.

سیگنال‌های هشدار مربوط به وجود گاز مونواكسيد كربن بايد با صداي ساير سیگنال‌های دستگاه متفاوت باشند.

در صورت اتصال آژير به آشكارسازهاي مونواكسيد كربن، لازم است كه آژير و آشكارساز مربوط به يك كارخانه سازنده باشند. مگر اينكه تأییدیه آزمايشگاه معتبر مبني بر سازگاري بين دو برند متفاوت وجود داشته باشد.

عملكرد آشكارسازهاي مونواكسيد كربن و آژيرهاي مربوطه نبايد موجب فعال‌شدن آژيرهاي اعلام حريق و يا كنترل پنل‌های سيستم اعلام حريق و يا ایستگاه‌های نظارتي آتش‌نشانی و حفاظتي شوند.

اگر موقعيت اتاق‌خواب‌ها به‌گونه‌ای باشد كه صداي هشدار آشكارساز به‌خوبی شنيده نشود، و همچنين اگر محيط نويزي بوده و سروصدای محيط بيرون و يا محيط داخل مانع از رسيدن صداي هشدار به داخل اتاق‌خواب شود، لازم است كه در هر اتاق يك آشكارساز يا يك آژير نصب شود.

آشكارسازهاي نصب شده در محیط‌هایی كه افراد داراي ضعف شنوايي حضور دارند بايد مجهز به اخطارهاي ديداري در مکان‌های قابل رويت باشند.

۲-۲-۴ با یک‌بار فعال‌شدن آشكارساز براي غلظت مونواكسيد كربن بالاي ۵۰ ppm  بايد حالت هشدار به حالت فعال بماند.

اگر نمی‌توانید دستگاه آشكارساز مونواكسيد كربن را ريست كنيد نشان‌دهنده اين است كه هنوز در محيط مونواكسيد كربن در سطح هشدار وجود دارد.

۳-۲-۴ تمام ابزارها و وسايلي كه به‌منظور تنظيم آشكارساز يا دسترسي به آن استفاده می‌شود بايد به  صورتي طراحي شود كه افراد غیرمجاز را ترغيب به دست‌کاری نكند.

۳-۴ سیگنال‌های خرابي: دستگاه در حالت قطع اتصال يا اتصال کوتاه‌شدن حسگر بايد يك سيگنال خرابي ايجاد كند. سيگنال خرابي بايد به‌صورت واضح قابل‌تشخیص و متفاوت از هشدار نشت گاز باشد.

۴-۴ برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌ها:

۱-۴-۴ كليات: تمام نوشته‌های روي دستگاه بسته‌بندی و كتابچه دستورالعمل بايد مطابق با مقررات ملي  و يا بین‌المللی باشد.

۲-۴-۴ برچسب‌گذاری:

دستگاه بايد داراي برچسب‌های بادوام شامل اطلاعات زير باشد:

الف) نام سازنده يا فروشنده، علامت تجاري يا نشانه‌های ديگر جهت شناسايي.

ب) نام دستگاه، شماره مدل (در صورت وجود) و نوع گازي كه دستگاه قادر به شناسايي آن است.

پ) شماره استاندارد ملي ۱-۱۳۱۷۲ و يا استاندارد EN 50291 و يا استانداردهاي معتبر بین‌المللی

ت) نوع دستگاه B يا A

ث) شماره‌سریال يا كد تاريخ ساخت دستگاه.

ج) براي دستگاه‌های تغذيه شونده با برق شهر، ولتاژ تغذيه الكتريكي و بسامد و بيشينه توان مصرفي.

چ) براي دستگاه‌های تغذيه شونده با باتري، نوع و اندازه باتری‌های قابل‌تعویض.

تاريخ توليد باتري بايد به طور كامل بر اساس سال و ماه توسط سازنده بر روي باتري مشخص شود. در غير اين صورت نصاب بايد اين تاريخ را تعيين كرده و بر روي باتري مارك كند.

ح) نشانگر حداكثر طول عمر پیش‌بینی‌شده براي دستگاه

3-4-4 احتياطها

تمام آشكارسازهاي گاز بايد يك اخطار به‌صورت برچسب بر روي دستگاه داشته باشد. به‌عنوان‌مثال:

۴-۴-۴ كتابچه دستورالعمل

دستگاه بايد با يك بروشور يا كتابچه راهنما ارائه شود. اين كتابچه بايد دستورالعمل‌های كامل و شفاف دقيق براي نصب، عملكرد ايمن و مناسب، و كنترل دوره‌ای دستگاه ارائه دهد. اين كتابچه بايد حداقل داراي اطلاعات زير باشد:

اخذ تاییدیه آتش نشانی

الف) براي دستگاه تغذيه شونده با برق شهر، ولتاژ عملكرد صحيح، بسامد، مشخصات فيوز (در صورت وجود)، و روش اتصال به سيستم برق شهر.

ب) براي دستگاه تغذيه شونده با باتري، نوع و اندازه باتری‌های تعويضي، طول عمر معمولي، دستورالعمل‌های تعويض باتري و اطلاعات مربوط به شرايط ضعیف‌بودن باتري.

پ) راهنماي قرارگرفتن و نصب دستگاه و اخطار مبني بر اينكه دستگاه بايد به‌وسیله شخص داراي صلاحيت نصب شود..

ت) اقدامات لازم در زمان هشدار دستگاه.

ث) توضيح در مورد تمام هشدارها (شنيداري و ديداري) و ديگر نمايشگرها به‌علاوه نحوه راه‌اندازی مجدد دستگاه و وسايل جانبي آن در صورت لزوم.

ج) ليست مواد، بخارها يا گازهايي كه ممكن است بر كاركرد مطمئن دستگاه در کوتاه‌مدت يا بلندمدت تأثیر بگذارد. به‌عنوان‌مثال مايعات تمیزکننده، براق‌کننده‌ها، رنگ‌ها، بخارات ناشي از پخت‌وپز و غيره.

چ) هشدار در مورد احتمال خطرات برق‌گرفتگی يا نقص فني دستگاه درصورتی‌که دستگاه دست‌کاری شود.

ح) دستورالعمل‌های راه‌اندازی فرايند خودآزمايي دستگاه.

خ) طول عمر مورد انتظار دستگاه.

ذ) توضيح در مورد محدودیت‌های كاري دما و رطوبت.

ر) شرايط ايجاد وضعيت هشدار.

ز) توضيحاتي در مورد تأثیرات مونواكسيد كربن بر بدن انسان مبني بر اينكه دستگاه ممكن است مانع تأثیرات شديد وجود مونواكسيد كربن نشود و اينكه دستگاه به‌صورت كامل ايمني افراد را در برابر خطرات جدي ناشي از استشمام مونواكسيد كربن تضمين نمی‌کند.

ژ) هشدار دراین‌خصوص كه نصب اين دستگاه نبايد جايگزين نصب، استفاده و نگهداري صحيح وسايل با سوخت فسيلي شامل تهويه كامل و دودكش باشد.

۵-۴-۴ بسته‌بندی

• بسته‌بندی دستگاه بايد حاوي اطلاعات زير باشد:
• هشداري جهت الزام نصب دستگاه توسط افراد متخصص
• اطلاعات مناسبي راجع به حمل‌ونقل و نگهداري در برگرفتن اطلاعات زير :
• طول عمر مورد انتظار حسگر، درصورتی‌که با طول عمر دستگاه متفاوت باشد و مدت انبارداري در آن تأثیر داشته باشد.
• بسته‌بندی بايد به‌صورت واضح پيغام زير را نشان دهد:

۵- توصيه به كاربران

۱-۵ منبع تغذيه:

نصاب بايد تأکید كند كه براي حداكثر ايمني، آشكارساز بايد پيوسته به منبع تغذيه متصل باشد. همچنين بايد توضيح داده شود كه اگر خانه براي مدت طولاني خالي از سكنه است، يا هيچ منبع بالقوه توليد مونواكسيد كربن در حال حاضر وجود ندارد، آشكارساز می‌تواند در اين بازه زماني خاموش باشد.

۲-۵ انديكاتورها

همه علائم سمعي و بصري كه می‌تواند توسط آشكارساز توليد شود شامل تفاوت در حين راه‌اندازی اوليه و عمليات معمول، بايد براي كاربر توضيح داده شود. مفهوم تمامي سیگنال‌های هشدار خطا، شامل علامت ضعیف‌شدن باتري، در صورت مرتبط بودن، بايد با اقدام بعدي كه بايد انجام شود، با هم توضيح داده شود.

سيگنال حالت هشدار و هر امكانات ریست‌کردنی اهميت ویژه‌ای دارد و بايد به طور كامل به همراه اقدامات توصيه شده توضيح داده شود. بايد به كاربر توصیه‌هایی در مورد تاخيرهاي داخلي در عملكرد دستگاه (آشكارساز) چه بين علائم صوتي و بصري، يا بين هشدار صوتي و اقدامات اجرايي داده شود.

۳-۵ هشدارها

توجه كاربر بايد به سمت ليستي از مواد تداخل كننده ممكن ذكر شده در دستورالعمل سازنده با يكديگر و اثرات احتمالي آنها بر روي حسگر، در کوتاه‌مدت و درازمدت جلب شود. اگرچه بايد هشداري در مورد اينكه تركيبات ديگري می‌تواند در برخي لوازم خاص منزل اتفاق بیفتد كه منجر به اثرات مشابهي شود داده شود.

بايد تاكيد شود كه غلظت بالاي دود تنباكو ممكن است منجر به اعلام هشدار شود. همچنين بايد به كاربر در مورد اينكه آشكارساز ممكن است به مختصر انتشار گاز اگزوز (مثلاً در هنگام استارت زدن يك وسيله) نيز واكنش نشان دهد، اطلاع رساني شود.

۵-۴ نگهداري

همه روش‌های معمول پيشنهادي توسط سازنده (شامل تست) بايد براي كاربر توضيح داده شود. بايد به كاربر اين آگاهي داده شود كه آشكارسازي كه در طي تست‌های معمول مردود شود بايد به نصاب يا فروشنده عودت داده شده يا تعويض شود.

۵-۵ طول عمر

به كاربر بايد در مورد توصیه‌های سازنده در مورد طول عمر سنسور، با قراردادن نشانه‌ای بر روي دستگاه، به شكلي كه در حالت نصب نيز قابل رويت باشد، اطلاع‌رسانی شود. لازم است به كاربر در مورد دستگاهي كه با باتري تغذیه می‌شود، در مورد طول عمر مورد انتظار باتري و علامت کم‌شدن باتري اطلاع‌رسانی شود. روش مناسب تعويض باتري، شامل سايز و نوع باتري بايد توضيح داده شود.

۶- اقدامات اضطراري

اگر آشكارساز مونواكسيد كربن سيگنال هشداري را آغاز كند، توصيه می‌شود كه اعمال زير به ترتيب انجام شود:

۱. آرامش خود را حفظ كرده و همه پنجره‌ها را باز كنيد تا ميزان تهويه افزايش يابد (مورد آ را ببينيد). تمام وسايل سوخت سوز را متوقف كرده و در صورت امكان از خاموش‌شدن آنها مطمئن شويد.

۲. اگر آشكارساز همچنان، حتي پس از ریست‌کردن (در جاي مناسب) به هشداردادن ادامه داد، ساختمان را تخليه كنيد درها و پنجره‌ها را در حالت باز رها كرده، و فقط متناوباً به ساختمان وارد شده و آشكارساز را ريست كنيد تا زماني كه هشدار متوقف شود (مورد ب را ببينيد). در ساختمان‌های چندطبقه و داراي چندين متصرف مطمئن شويد كه به‌تمامی متصرفين در معرض خطر هشدار داده شده است.

۳. براي هر كسي كه دچار رنج اثرات ناشي از مسموميت گاز مونواكسيد كربن شده است، كمك پزشكي دريافت كنيد و اطلاع دهيد كه مشكوك به استنشاق مونواكسيد كربن است.

۴. به يك مركز تعمير و نگهداري مناسب لوازم‌خانگی و يا خدمات پس از فروش تلفن كنيد، يا در مواقع لزوم با شماره تماس اضطراري مركز تأمین‌کننده سوخت (مثلاً شركت گاز) و سازمان آتش‌نشانی (۱۲۵) تماس بگيريد، تا منبع انتشار مونواكسيد كربن شناسايي و اصلاح شود. مگر اينكه دليل هشدار به طور واضح نادرست و الكي باشد (مورد پ را ببينيد)، مجدداً از وسيله سوخت سوز استفاده نكنيد تا وقتي كه اين وسايل توسط فرد داراي صلاحيت (كارشناس مربوطه) مطابق با مقررات ملي چك و پاک‌سازی شود.

به‌علاوه موارد زير ممكن است عملكردهاي توصيه شده در بالا را اصلاح كند و در جايي كه مناسب باشد، در زمان نصب آشكارساز بايد موردتوجه قرار گيرد.

الف) بايد شناسايي شود كه افزايش نرخ تهويه ممكن است تحت شرايط خاص، در حقيقت منجر بهسطوح  بالاتري از غلظت مونواكسيد كربن در فضاي سرپوشيده (داخلي) شود . مثالي از چنين موردي در شرايط وجود آلودگي شديد ، به ويژه در هواي سرد است. بنابراين ممكن است شرايط فضاي باز به عنوان فاكتور راه انداز هشدار آشكارساز مونواكسيد كربن شود.

ب ) هنگامي كه هشدار آغاز شد، متوقف كردن هشدار بايد به صورت متناوب انجام شود تا بررسي شود كه آيا غلظت مونواكسيد كربن به زير سطح هشدار برگشته است. براي انجام اين كار لازم است كه هر بار به محل مورد نظر وارد شد، لذا مراقبت شديد بايد صورت گيرد تا ريسك فردي حداقل گردد.

ت) ممكن است منبع انتشار مونواكسيد كربن ديگري نيز وجود داشته باشد كه باعث تحريك آشكارساز و اعلام هشدار شده است، به‌عنوان‌مثال:

• مقدار زيادي دود تنباكو
• گاز شهري
• انتشار ناشي از دود آتش

اخذ تاییدیه آتش نشانی

هشدار ممكن است بر اثر تحريك مواد ديگري نيز باشد. برخي سنسورها ممكن است تنها به مواد خانگي مرسوم حساس باشند، مانند حلال. دستورالعملهاي تهيه شده توسط سازنده بايد مشخص كند كه چه موادي ممكن است منجر به اعلام هشدار شود.

ث) شرايط خاص ميتواند منجر به قرار گرفتن در معرض انتشار گاز CO از ساختمانهاي همسايه شود.به ويژه در ساختمانهاي چند طبقه و داراي چندين متصرف به خصوص مشكلات خاصي ممكن است در شرايطي مثل مكانهايي كه دودكش مشترك دارند، و يا دودكشهايي كه به صورت استاندارد اجرا نشده است كه ميتواند منجر به انتشار مونواكسيد كربن از هر جاي ديگر ساختمان شود. چنين شرايطي بايد در هنگام نصب آشكارساز به طور كامل بررسي شود.

ج ) از آنجا كه توقف هشدار ممكن است نه به خاطر پايين آمدن سطح مونواكسيد كربن محيط، بلكه به خاطر تخليه باتري باشد، لذا بايد مراقبت لازم در مورد آشكارسازهاي داراي باتري صورت گيرد. در هنگام ورود مجدد به محل، بايد عملكرد صحيح آشكارساز تاييد شود. اگر نشانه مناسبي بدست نيامد، ساختمان بايد مجدداً تخليه شده و ابزار ديگري براي بررسي غلظت مونواكسيد كربن استفاده شود تا عدم وجود خطر تاييد شود. ممكن است اين شرايط با تعويض باتري به سادگي محقق شود.